Vijgen.

Onze dochter appte, het oogsten is begonnen, wil je ook vijgen ? Zij was al bezig met jam maken, nou ik wou zeker vijgen, heerlijk ! Ik had eigenlijk niet veel tijd, maar ik had nog een pak geleisuiker in de kast staan waarop stond te lezen: Geleisuiker speciaal, voor het maken van halfzoete jam, 1250g fruit, kooktijd 1 minuut. Nou, makkie toch en het klopte nog ook !

Meng 1250 gram (ik had 1400gram) schoongemaakt vers, rijp en gepureerd fruit met 500g Geleisuiker Speciaal.
Breng het mengsel in een grote hoge pan al roerend aan de kook.
Laat het mengsel 1 minuut goed doorkoken.
Vul de glazen potten tot de bovenrand met de hete (nog dunne) jam.
Sluit de potten goed af en zet ze 5 minuten ondersteboven.
Bewaar de jam op een koele en donkere plaats.

6 Potjes jam had ik en het smaakte heerlijk, de grootste is al bijna op. Als ik nog een bak krijg, maak ik de jam zonder vooraf te pureren, want wij houden wel van wat stukjes in de jam.

Dit is een Van Gilse  recept.

 

"Creëer een collage"

Voor deze uitdaging had ik me opgegeven. CONNY heeft het georganiseerd en het leek me wel wat voor als het herfst zou worden. Maar ja, het weer is de laatste tijd schitterend en dan kan ik echt niet binnen blijven om te knutselen. Maar geen nood, ik had een idee, want materiaalkeuze was helemaal vrij. Wij moesten hier een flink stuk van onze boom KAPPEN en laat dat nou een van de woorden zijn voor de collage van deze week. GROEN - TEGELVLOER - KAPPEN - DIER, dat zijn ze alle vier. En dan begint het verzamelen. 

Van de dikste takken haalde ik nog wat dunnere af, voor je weet maar nooit.

GROEN, dat lag er genoeg, het probleem was, wat voor dier, want huisdieren hebben we niet. Ik wou er graag zo'n grote dikke naaktslak op hebben, maanden achtereen moesten we elke dag rapen en nu ik er een nodig had, nergens een te vinden, allemaal verdwenen met dit warme weer. Ben zelfs nog gaan zoeken bij ons in de Wadi, maar niks. Deze slak met huis was de enige die ik vond, in de groencontainer.

Dit is het resultaat. Mijn collage heb ik buiten op de TEGELVLOER gelegd, het GROEN is de groene aanslag op de tegels en de blaadjes natuurlijk, de takken zijn overgebleven van het KAPPEN en het DIER is de slak. Opdracht vervuld !

 

Watertoren 196 - De Meije.

De laatste watertoren van die dag (zondag 25-8-2024). Na de torens van  Ouderkerk a.d IJssel, Moordrecht en Boskoop, nu die van Meije.

Deze watertoren is ontworpen door architecten C.B Posthumus Meyjes en J.J. van der Linden en is gebouwd in 1931-1932 door aannemersbedrijf Bollen uit Hilversum in opdracht van de pas opgerichte waterleidingmaatschappij De Elf Gemeenten naar ontwerp van ingenieursbureau Dwars, Hederik en Verhey (DHV).

Als een van de eerste torens werd deze watertoren gebouwd met het systeem van glijbekisting: telkens nadat het beton droog was geworden, werd de bekisting een stukje hoger getakeld. Dat is nog te zien aan de gelijkmatige horizontale ringen om de toren, die algemeen bekend is onder de naam Pietje Potlood of Het Zoutvat.

Hij is in bezit van drinkwaterbedrijf Oasen en heeft sinds 2001 de status van rijksmonument. 

De toren is 57,65 meter en het waterreservoir boven in de toren heeft een inhoud van 450 m³. De raampjes in de strakke gevel en een opvallende daklijst zorgen voor detaillering in het overigens typische voorbeeld van nieuwe zakelijkheidbouw

In 1977 is de watertoren gerestaureerd en werd wit geschilderd in plaats van grijs. Naar verluidt werd er duizend liter reparatiemortel en tweehonderd liter witte betonverf voor gebruikt.

Heerlijke fietstocht (83.34 km) en een mooie oogst van vier geheel verschillende watertorens. 

bron Wikipedia.

 

Op de hoek van de straat.

Op onze watertorenfietstocht, zagen we op de hoek van een straat, deze mooie muurschildering. Dus werd er gestopt om een foto te maken. Wat we toen niet zagen was die ladder. Beetje een raar gezicht nu achteraf bezien, waar zou die voor dienen. Het was zondag, we zagen niemand aan het werk en het lijkt me ook niet zo veilig voor de bewoners, of zou het nog niet bewoond zijn. Allemaal van die achteraf vragen, want toen we er waren, hadden we enkel oog voor de muur.

 
 

Watertoren 195 - Boskoop.

 

De watertoren in Boskoop is een mooie toren geweest, geweest zeg ik, want hij is behoorlijk in verval geraakt. Ik las op internet, bericht uit 2022, dat het een gebed zonder eind is en dat de gemeente en eigenaar weer in gesprek zouden gaan over de staat waarin het rijksmonument verkeert en over meerdere containers die op het terrein zijn geplaatst. Het ziet er echt niet uit, voor de omgeving niet en voor ons om te fotograferen ook niet, erg jammer.

De containers staan recht voor de deur en je kon nergens echt goed bij.

De watertoren in Boskoop is een ontwerp van architect JAN SCHOTEL en is gebouwd in 1908, had een hoogte van 32,5 meter en een waterreservoir van 150 m³. In de volksmond werd hij 'De hoge hoed' genoemd, maar die 'hoed' is er al lang vanaf. 

Er was een bewerkte dubbele entreedeur in een rondboogvormige entree, maar die is vervangen door een eenvoudige rechthoekige deur, met in het spaarveld nieuw metselwerk. Niks van te zien, verdwenen achter de containers.

Boven de deur hangt een rechthoekige natuurstenen gevelsteen met het gekroonde wapen van Boskoop.

De torenschacht bestaat uit twee geledingen. de eerste geleding wordt afgesloten door een segmentboogvormige fries van rode VERBLENDSTEEN met natuurstenen aanzet- en sluitstenen.

Gelukkig kan ik toch nog iets laten zien van de eens zó mooie watertoren en vond ik nog een zwart-wit foto van hoe het eens is geweest.

bron Wikipedia en watertorens.eu

Watertoren 194 - Moordrecht.

 

We fietsten vanaf Ouderkerk a.d IJssel vrijwel steeds over een dijk langs de IJssel en kregen de volgende watertoren al vrij snel in het vizier. Toch duurde het nog een hele poos eer we er waren, het leek wel of we er met een omtrekkende beweging naar toe moesten, maar gelukkig was er een pontje en dat voer nog ook, wat niet altijd het geval is in sommige streken. Veerdienst Gouderak, daar moesten we over, een heel vriendelijke mevrouw zat aan het roer en zwaaide ons uit.

Deze watertoren in Moordrecht is ontworpen door P.D.STUURMAN , in de stijl van de Late Amsterdamse School, als onderdeel van de Koninklijke Verenigde Tapijtfabrieken. Het fabrieksgebouw, dat in dezelfde bouwstijl werd opgetrokken, is in 1996 gesloopt. De toren is behalve bij de fabriek ook in gebruik geweest voor drinkwaterlevering aan de inwoners van Moordrecht en deed dienst als openbaar badhuis. Nou dat was toch helemaal geweldig. 

Sinds 1978 is de toren als watertoren buiten gebruik. Deze water toren heeft een hoogte van 33 meter en bevatte een waterreservoir van 100 m³. De toren is inmiddels verbouwd tot atelier met woning. Een uurwerk op een watertoren komen we niet zo vaak tegen, maar deze keer troffen we er weer een met.

Bron Wikipedia.

Watertoren 193 - Ouderkerk aan den IJssel.

Al vroeg gingen we op pad en dat was maar goed ook, want we kwamen al snel voor een omleiding te staan. Nou ja, omleiding, laat ik het zo zeggen, het was maar goed dat we nog in bekent gebied waren, want je moest zelf maar uitzoeken hoe of wat. We kwamen toch nog op een redelijke tijd bij de eerste watertoren en daar konden we gelukkig goed parkeren. De toren heeft daar vroeger veel vrijer gestaan dan nu, dat is jammer maar, gelukkig, hij staat er nog.

De watertoren is gebouwd in 1916 door Visser & Smit Hanab, heeft een hoogte van 32,50 meter en één waterreservoir met een inhoud van 400 m³. De toren is opgetrokken uit beton en ijsselsteentjes. Ik vond de uitbouw van het trappenhuis, dat boven het dak uitsteekt, heel mooi. Sinds 1980 is de toren niet meer als zodanig meer in gebruik. De huidige eigenaar is van plan om in de toren zijn kantoor te vestigen.

Boven de ingang van de toren is een gedenkplaat aangebracht en zulke dingen vind ik altijd fijn als die er nog zijn en vooral dat we ze nog kunnen fotograferen, want dat is vaak ook nog een dingetje. 

 

Grondwater.

 

Regelmatig fietsen wij door het Bossche Broek en laatst zag ik deze watermeter staan. Niet eerder was die me opgevallen, ziet er wel vrij nieuw uit maar, Joost mag weten hoelang die er al staat. Even van de fiets om eens te kijken hoe het met het grondwater is gesteld.

Grondwater is water dat via neerslag, sloten, meren en rivieren in onze bodem is gezakt. Het is nodig voor een gezonde natuur en landbouw. Ook is het diepere grondwater de belangrijkste bron van ons drinkwater. 

Het grondwater stond vroeger op veel plaatsen in Brabant te hoog voor landbouw en bebouwing. Daarom werd het teveel aan regenwater rechtstreeks via riolen, sloten en rivieren naar de zee afgevoerd. Hierdoor wordt het grondwater nu te weinig aangevuld. De grondwaterstanden zijn te laag en Noord-Brabant verdroogd steeds meer. Bovendien komen er door klimaatveranderingen langere periodes van droogte voor, waardoor verdroging van de bodem toeneemt.

De provincie, waterschappen en gemeenten nemen daarom maatregelen, maar we moeten het met elkaar doen, staat er dan bij, met een verwijzing naar HIER !

Het Bossche Broek is van oudsher een moerasgebied. De stad ligt op een zandheuvel met daaromheen graslanden. Het 'broek' blijft nat door kwelwater uit de Dommel en de Aa en door de lage ligging. Ook het grondwaterpeil is hier meestal hoger dan in het hoge en droge zuiden van Noord-Brabant. Het grondwater komt op verschillende plekken in het Bossche Broek als kwelwater omhoog. Je ziet dan bruin water met een 'film' erop. Dit zijn resten van ijzer. Hierdoor is er veel soortenrijk grasland met bijzondere planten.

Deze tekst staat op het informatiebord.

Hier op de plek waar we stonden, zit het grondwater gemiddeld tussen de 1,1 en 1,8 meter onder onze voeten.

Op de grondwatermeter.

Blauw: het grondwater staat hoger dan gemiddeld.

Groen: het grondwater staat gemiddeld.

Rood: het grondwater staat lager dan gemiddeld.

Het ziet er redelijk uit, maar deze foto is weer een paar weken oud, het had toen meer geregend, dus het  zou nu wel weer anders kunnen zijn na al die hitte van de laatste weken.

De watermeter zegt natuurlijk niks over de kwaliteit van het water en daar maak ik me toch wel zorgen over. Zeker met de berichten van de laatste jaren, over al het gif dat over het land wordt verspreid, denk aan glyfosaat en Joost mag weten wat nog meer en nu weer de meer dan toegestane lozingen van PFAS vanuit Duitsland.