Deze watertoren is ontworpen door architecten C.B Posthumus Meyjes en J.J. van der Linden en is gebouwd in 1931-1932 door aannemersbedrijf Bollen uit Hilversum in opdracht van de pas opgerichte waterleidingmaatschappij De Elf Gemeenten naar ontwerp van ingenieursbureau Dwars, Hederik en Verhey (DHV).
Als een van de eerste torens werd deze watertoren gebouwd met het systeem van glijbekisting: telkens nadat het beton droog was geworden, werd de bekisting een stukje hoger getakeld. Dat is nog te zien aan de gelijkmatige horizontale ringen om de toren, die algemeen bekend is onder de naam Pietje Potlood of Het Zoutvat.Hij is in bezit van drinkwaterbedrijf Oasen en heeft sinds 2001 de status van rijksmonument.
De toren is 57,65 meter en het waterreservoir boven in de toren heeft een inhoud van 450 m³. De raampjes in de strakke gevel en een opvallende daklijst zorgen voor detaillering in het overigens typische voorbeeld van nieuwe zakelijkheidbouw
In 1977 is de watertoren gerestaureerd en werd wit geschilderd in plaats van grijs. Naar verluidt werd er duizend liter reparatiemortel en tweehonderd liter witte betonverf voor gebruikt.
Wat bijzonder dat al die watertorens een hele eigen architectuur hebben, je zou denken heb je 1 watertoren dan heb je ze allemaal, nee hoor iedere toren is uniek. Erg mooi als je er zoveel op 1 dag kunt “befietsen”.
BeantwoordenVerwijderenWij staan er ook nog steeds versteld van en hadden er voordat we aan onze watertoren fietstochten begonnen geen idee van.
VerwijderenAnoniem staat voor Charlie!
BeantwoordenVerwijderenDat schiet nog eens op! En deze is ook nog eens best apart!
BeantwoordenVerwijderenPiet Potlood, heel herkenbaar voor ons. Tijdens wandel- of fietstochten langs de Meije is deze altijd ons richtpunt.
BeantwoordenVerwijderenWat een leuke toren. Jammer van die blauwe deur, die valt erg uit de toon. Maar verder een pracht!
BeantwoordenVerwijderenWat een verrassend bouwwerk vonden jullie weer op je pad.
BeantwoordenVerwijderen