Onderweg !

 

Op zoek naar de watertorens, zagen we in Schin op Geul deze Social Sofa staan. De zijkant.

De voorkant. 

De andere zijkant, plus de achterkant met tekst over wie het heeft gemaakt.

Voorjaar 2022 moesten wij, gedwongen door de oorlog, ons moederland Oekraïne verlaten. We vonden veiligheid en onderdak in Nederland, meer nog we vonden gastvrijheid en vriendschap in Valkenburg aan de Geul. Vier weken werden vier maanden en zelfs nu na een half jaar lijkt er geen einde te komen aan het oorlogsgeweld en zijn wij zo blij en dankbaar bij jullie te mogen blijven. Door middel van deze Social Sofa die wij Oleksandra, Maryna en Viktoria mochten ontwerpen en waaraan zoveel Valkenburgers mee hebben gewerkt, willen wij vertellen over ons land, onze cultuur ons verlangen naar vrijheid. Bovenal willen wij jullie danken voor de gastvrijheid, de vriendschap, de lessen op school, de kinderopvang, de ontvangen taallessen, het aangeboden werk waarmee wij wat inkomsten kunnen verdienen en straks weer ons land hopen op te bouwen.

Op woensdag 16 november 2022 werd de Oekraïnse social sofa onthuld op het Kerkplein in Schin op Geul.

16 november is de internationale dag van de tolerantie. 

Onderweg ook nog twee muurschilderingen gezien op een viaduct. 

Links is voor zover ik het kon nagaan een werk van Nash, een kunstenaar die opgegroeid is in Sittard. De kunstenaar is helaas op 06-07-2024 overleden. Van wie het andere werk is weet ik niet.

Watertoren 209 - Geleen.

 

De laatste watertoren voor ons in Limburg en deze is heel goed bewaard gebleven. De eerste foto maken we meestal van een grote afstand, omdat je dan ook de bovenkant ziet. 

In 1924 werd de huidige drinkwatertoren op het Maurits-terrein gebouwd. Het is een ontwerp van Ir. A.E.Dinger, hoofd-bedrijfsingenieur Staatsmijnen. 

De toren bestaat uit een groot rond vlakbodemreservoir met een doorsnede van 10 meter, met een inhoud van 640 m³, welke rust op zes betonnen palen. Ter versteviging van het waterreservoir zijn later op de wanden verticale betonnen ribben aangebracht. Om te voorkomen dat de palen uitknikken door het gewicht van het reservoir zijn de betonpalen, waar het reservoir op rust, onderling verbonden met een betonnen ringband. Onder het reservoir is een ronde schacht aanwezig die diende als traptoren naar het waterreservoir. In deze traptoren is een toegangsdeur aanwezig en vier eenvoudige kleine rechthoekige raamopeningen. Hier niet te zien op de foto, want ook hier stond een groot hek omheen. De totale hoogte van de watertoren is 38 meter. Naast de watertoren is een klein eenvoudige bijbouw aanwezig, welke diende als bedieningsruimte. Het waterreservoir is aan de bovenzijde voorzien van een ronde conische betonnen plaat als dak.

De watertoren is van belang wegens zijn schoonheid, zijn betekenis voor de wetenschap, cultuurhistorische waarde en meer in het bijzonder vanwege; de gaafheid van de toren - het is ruimtelijk bepalend c.q markant voor de omgeving - de historisch-ruimtelijke relatie met het voormalig mijnterrein - het bijzondere materiaalgebruik en de bijzondere detaillering en de typologische en functionele zeldzaamheid in relatie tot de gaafheid - de betekenis voor de plaatselijke mijngeschiedenis als uitdrukking van een sociaal-economische ontwikkeling.

De watertoren maakte deel uit van het drinkwaternet op het Maurits-terrein, met als functie het zorgen voor voldoende druk en debiet (afzet) in het drinkwaternet. Alleen al het badlokaal voor de mijnwerkers had een capaciteit voor 4.500 mensen. Het drinkwater werd aanvankelijk gewonnen op het Mauritsterrein. Later kwam het water van het pompstation bij Guttecoven. Tevens was er een back-up vanuit het leidingwerk van Waterleiding Maatschappij voor Zuid-Limburg, het huidige WML. De drinkwatertoren werd in 2007 uit bedrijf genomen. In 1925 werd nog een tweede (mijn-)watertoren gebouwd ten behoeve van mijnwater voor de steenkoolwasserij, maar die is in 1972 gesloopt.

Het object, want zo noemt men dit steeds, staat op het voormalig fabrieksterrein van staatsmijn Maurits, Mijnweg 1, dat nu deel uit maakt van het Chemelot-terrein. Hoop dat men er zuinig op is. Voor ons was het niet makkelijk om te fotograferen, maar zo'n hek geeft wel bescherming tegen vandalisme.

Bron; historiesittardgeleenborn.nl

 

Watertoren 208 - Rimburg.

 

Na de watertoren van Simpelveld en de twee torens in Heerlen, fietsten we naar de watertoren van Rimburg, ook wel watertoren van Ubach over Worms, staat in de gemeente Landgraaf in het Rimburgerbos aan het Watertorenpad 1. Deze  watertoren werd gebouwd in 1925-1926 door de voormalige steenkolenmijn "Laura en Vereeniging" te Eygelshoven naar een ontwerp van het bouwbureau van dit bedrijf. De watertoren heeft een hoogte van 35,70 meter en één waterreservoir van 200 m³. De toren en de reinwaterkelder hebben de status van rijksmonument. Huidig gebruik, uitkijktoren met ernaast een Brasserie gericht op wandelaars, maar ik kan je verzekeren dat fietsers ook welkom zijn hoor ;-)

Op de fundering van het voormalige waterbassin is de Brasserie, een gebouw in glas en corten staal, gebouwd. We hebben er genoten van een voortreffelijke lunch, want we kwamen erachter dat we de dag ervoor de 3000 km waren gepasseerd en natuurlijk gingen we daarna de toren in.

Hier keken we vanaf de begane grond naar boven. gelukkig was er een lift en daar maakten we dankbaar gebruik van. Niet helemaal tot boven, maar we stapten uit bij de eerste uitbouw om buiten te genieten van het uitzicht.

Hier zie je de uitbouwen goed, het was echt genieten zo hoog in de lucht. 

We gingen over de trap verder naar boven, waar je aan de andere kant ook weer naar buiten kunt en genieten van het uitzicht rondom.

Dit was helemaal bovenin, misschien kun je dit ook nog wel reserveren om met een kleine groep iets te vieren, maar dat weet ik niet en vergat het, na terugkomst op aarde, te vragen. 

Aan de muur rondom, hingen foto's met beschrijving van het uitzicht en wat daar allemaal te ontdekken was.

Ik vond het een leuke belevenis en echt een aanrader om,  als je in de buurt bent, even een kijkje te nemen.

Ontsluiten en verbinden.

Niet alleen watertorens, maar ook nog wat kunst zagen we onderweg. Dit staat hier naar aanleiding van het 125 jaar bestaan van de spoorverbinding Sittard - Herzogenrath in 1896. Door proefboringen had men ontdekt dat dit gebied rijk aan steenkool was en aan de energiebehoefte van Nederland kon voldoen. Voor het transport was een spoorlijn onontbeerlijk. Er moesten grote hoeveelheden steenkool getransporteerd worden en de trein was ook een uitstekend vervoermiddel voor de noodzakelijke onderdelen die voor het goed functioneren van de mijnindustrie nodig waren. Op deze manier werd tevens een grensoverschrijdende verbinding gemaakt tussen Nederland en Duitsland.

Op het plateau staan 4 gevels van identieke stations en in de gevels staan de namen Sittard, Heerlen, Schaarsberg en Herzogenrath. Voor de stations zijn aaneengesloten spoorrails zichtbaar. Dit symboliseert dat de treinen zonder blokkade van een grens kunnen blijven rijden. De ramen, trapgevel en ornamenten zijn opengewerkt waardoor er doorkijk naar de andere zijde mogelijk is, verbinding ontstaat en lichtinval mogelijk is. De gevels van de stations zijn in de hoeken met elkaar verbonden, waardoor er een onlosmakelijke eenheid ontstaat. Op de rails rijden 3 'treinenstellen'. De zwarte stoomlocomotief staat voor het verleden, de groene trein voor het heden en de gouden ('hoge snelheids-') trein voor de toekomst. Elk treinstel staat op de hoek van 2 stations waardoor het, op weg zijn van en naar, uitgedrukt wordt. Twee treinstellen rijden van Sittard richting Herzogenrath, twee andere van Herzogenrath naar Sittard. In de onderrand staat deze tekst. Het plateau en de stations zijn van cortenstaal.

1896 - 2021 VAN ZWART NAAR GROEN NAAR GOUD DE TRANSFORMATIE VAN ONZE REGIO'S DOOR DEZE HISTORISCHE SPOORLIJN ZONDER GRENZEN.

Over het spoor, zagen we heel veel muurschilderingen, echt een hele straat lang. We zijn er niet naar toe gereden, vonden het zo ook al leuk. 

Eerder zagen we deze, daar konden we gewoon langs fietsen, wel zo handig, want we waren nog niet thuis, uh, ik bedoel terug bij het hotel.